Post la leĜo je februaro 2005 celanta revalorigi la kolonian paseon de Francio, jen ke temas pri malfermi en Montpeliero muzeon pri la Francihistorio en Alĝerio (1830-1962), en sinjordomo de la centrurbo, po 2500 m². Estos « la sola muzeo en Francio tute decidiĉonta pri la francia ĉeesto en Alĝerio » ¹ Montpeliero nia urbo, municipa informe gazeto, junio 2005.
Tiu projekto, aprobita je februaro 2003 de la municipa konsilio, oni anoncas, dum la juĝistaro de Georgo Freŝe kaj metita atende de Helena Mandru, reeliris de la kartonoj kaj transpreno finance de Montpelierdomaro kaj la LangvedokRusiljona regiono, kiuj havas kiel prezidanto… Georgo Freŝe.
Estas vera, ke la urbo nombras fortan komunumon de gerehejmigituloj, el certaj ludas de sia ekonomia kaj balota influo.
La muzeo havos por « historia vidpunkto la kreado de  loĝatecokolonio  enigita al la Francio » ² Septimani, regiona konsilio de la langvedoko-Rusiljono, junio 2005 .  Por Ro-

lando Desi, prezidanto de la Domo de la gerehejmigituloj : « tio estos tiu de la ellaboraĵo de Francio en Alĝerio, franco-franca muzeo. » ³Midi libre, la 16-an de novembro 2005 Georgo Freŝe precizigas : « temas pri fari muzeon de Francio en Alĝerio kaj ne muzeon de la milito de Alĝerio aı la kolonia Alĝerio […] oni amaĝos tion, kion la francoj faris tie for » ³Midi libre, la 16-an de novembro 2005 . Diru, sinjoro, kio estas la diferenco inter la Francio en Alĝerio kaj la kolonia Alĝerio ? Komprenante bone tiuj du-tie, pudore oni prisilentos tion, kion ĝenas, exemple ke la konkero de Alĝerio ne havas alian motivaron ke forigi la francan ŝuldon apud dejo de Alĝero kaj kapti lian trezoron. Al la klappordo la hororo de la koloniaj militoj kaj la submetado de la loĝantaroj !
Se certaj ne estas konsentite, interalie la universitatanoj volantaj ne apogi tian entreprenon, Georgo Freŝe ilian respondas : « Nenion fari de la universitatanoj.   Oni fajfilos ilin kiam oni insiste pe-

tos ilin » ³Midi libre, la 16-an de novembro 2005 . La universatatanoj prijuĝos, la Alĝerianoj same. Kaj la Francanoj de magreba deveno prijuĝos liaflanke tiun novan sendeposedigadon de sia histo-rio, tiu nova atesto de la « respublika » asimilado laŭ takta paŝo.