La polotikaj partioj kaj la reformistaj sindikatoj estas komplementaj : ili celas elektigi nin inter la perdo de nivelvivo aŭ ilia konservado. La unuj voĉdonas leĝojn por ke ni perdu niajn akirajn, iam necertaj. La aliaj, kiuj vokas kontesti tiujn reformojn, celas nur subteni la antaŭstaton, eĉ sen proponoj de plibonogado. Per multe da esti sur la defensivo, ni finas perdi niajn laborjurojn.
Post la KND (Kontrakto Novela Dungo – CNE franclingve), la KUD (kontrakto Unua Dungo – CPE franclingve), pretekste resorbi la senlaborecon, tuj kreskigos niajn necertecojn. Ĝia enhavo : destinota al la  malplej de 26 jaroj ĉies  en la entreprenoj,  kun

provperiodo po 2 jaroj, ĉiumonata monatribuo pro senlaboreco po 460 eŭroj dum 2 monatoj (se la kontrakto rompis al la fino je 4 monatoj), ankaŭ ĝi donacas… kreskigado de la mastra profito, per senimpostigo de la socialaj kromkostoj dum 3 jaroj.
Kaj ankaŭ foje, la kapitalismo montras al ni sian sociprojekton bazitan sur la fleksebleco, la inter-konkur(s/ad)o ĉies la gelaboristoj kaj estigante la morgaŭe necerteco.
Je la diferenco de la korporacismo, gestudentoj, gesenlaboruloj, gelaboristoj, geemertiĝuloj tuj kuni-ĝos, ne nur por respondi pri tiuj agresoj, sed ankaŭ por  konstrui  socion  sen  klasoj.   Ne forgesu ke sen

veraj interrilatoj perforte en la entreprenoj, la gesalajroj, eĉ kun KDN (Kontrakto Daŭro Nedeter-mita – CDI franclingve), estis maldungeblaj.